Bernie Sanders
Afgelopen week ging ik lunchen met iemand, die je niet kunt verdenken van linkse sympathieën. Bij het afscheid nemen, zei hij: “Wat ik zo hoopgevend vind bij het succes van Bernie Sanders in de Verenigde Staten en Jeremy Corbyn in het Verenigd Koninkrijk, is dat ze vooruitlopen op een belangrijke nieuwe trend: de terugkeer van degelijkheid en visie in de politiek”.
Dit kon ik alleen maar beamen en in stilte juichen, omdat ik het aanmodderen en de steekvlampolitiek van de laatste jaren, meer dan beu ben … ook op lokaal vlak.
Niet toevallig start De Morgen met een reeks over de terugkeer van de ideologie. Lang was ideologie een vies woord. Aan de linkerzijde was het hippe, pragmatische “nieuw links” vooral een exponent van plat populisme, omdat dit blijkbaar de enige succesvolle dam was, die men tegen de rechtse krachten in onze maatschappij kon opwerpen.
Echte “aanbodpartijen”, partijen met een verhaal, een visie, een ideologie, verdwenen in de jaren negentig en maakten plaats voor gladde marketing. Politiek was een product geworden.
Voor veel lokale politici gaat lokale politiek over mensen (kennen) en niet over ideologie. Daar ben ik het niet met eens: een ideologie is een visie hoe je naar mensen kijkt en dat werkt even goed op lokale schaal.
Deze ideologie speelt daadwerkelijke een rol bij discussies over de prijs van de vuilzakken, de mantelzorg en inplanting van KMO-zones.
De nieuwe KMO-zone in Overmere is daar een goed voorbeeld van. Hier was geen discussie over omdat alle partijen, vanuit een andere ideologie, akkoord waren. Voor liberalen is dat een kans voor lokale ondernemers, socialisten denken dan vooral aan werkgelegenheid voor de lokale bevolking.
Bij sociale voorzieningen, zoals het dorpsrestaurant en cultuur, zie je dat ook: liberalen willen prijzen gelijktrekken voor iedereen, terwijl socialisten steun en prijssetting afhankelijk willen maken van de mogelijkheden van de mensen. Beiden willen ze gelijkheid, maar wel met een andere visie.
Equality is de liberale visie op gelijkheid, Justice (rechtvaardigheid) is de socialistische visie.
Ik ben zelf geen grote kenner, maar ik graaf graag naar de wortels van mijn mensbeeld. Zo put ik bijvoorbeeld (opgelet: name-dropping) inspiratie bij Saint-Simon, Robert Owen, LaFontaine, Atkinson, Piketty, Russell, Otlet, Keynes, …
Veel van deze filosofen, economen en politici zijn inmiddels lang gestorven, maar hun ideeën zijn nog steeds actueel.
Tony Atkinson (niet te verwarren met Rowan “Blackadder” Atkinson) en Thomas Piketty zijn gelukkig nog steeds actief met onderzoek naar de (economische) ongelijkheid in de wereld. De Atkinson Index is een begrip.
Vooral is Piketty is “hot”. Hij is een econoom, die met zijn boek “Le Capital au XXIe siècle” aantoonde dat de rijkdom in de wereld in een steeds sneller tempo geconcentreerd raakt bij een steeds kleiner deel van de bevolking.
Dit lijken zéér academische ideeën, toch wil ik gaandeweg aantonen dat deze grote ideeën wel degelijk relevant zijn in de lokale politiek.
Kennis eXpert 
Een beeld zegt meer dan 1000 woorden! knap.
In de christelijke visie staat dit bekend als het verschil tussen rechtvaardigheid en gerechtigheid.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank!
De Bergrede van Christus blijft één van de belangrijkste grondslagen van de solidariteitsgedachte.
LikeLike
Jezuïet 🙂
LikeGeliked door 1 persoon