
Toen ik met een vriend een boom opzette over landkaarten en infographics (zie eerdere posts) maakte hij me attent op een interessant artikel op de site van DesignDigger, naar aanleiding van de, helaas afgelopen, tentoonstelling (en boek) “Mapping Modernity” in het Design Museum Den Bosch.
Landkaarten zijn al eeuwenlang een essentieel hulpmiddel om grip te krijgen op de complexiteit van onze wereld. Van de oude Mercatorkaart tot moderne digitale weergaven, ze bieden een visuele representatie die geografische kenmerken en sociale structuren in één oogopslag begrijpelijk maken. Echter, achter deze ogenschijnlijke objectiviteit schuilen vaak vertekeningen en zelfs manipulaties die onze perceptie van de werkelijkheid kunnen vertroebelen.
De expositie “Mapping Modernity” in het Designmuseum Den Bosch werpt een verhelderend licht op deze kwestie. Curator Yassine Salihine benadrukt dat landkaarten niet louter neutrale instrumenten zijn, maar eerder producten van menselijke interpretatie en intentie.
Historische kaarten onthullen de subjectiviteit van cartografie. Een negentiende-eeuwse Amerikaanse schoolkaart classificeerde volkeren als ‘wild’ en ‘beschaafd’, een subtiele maar krachtige vorm van culturele overheersing. Dergelijke kaarten weerspiegelen niet alleen geopolitieke realiteiten, maar ook de heersende ideologieën van hun tijdperk.
Zelfs de veelgeprezen Mercatorkaart uit 1569, die een mijlpaal was in de cartografiegeschiedenis, is niet vrij van kritiek. Deze kaart, die Europa centraal plaatst en het noordelijk halfrond overdreven groot afbeeldt, weerspiegelt de eurocentrische wereldvisie van die tijd en heeft bijgedragen aan de koloniale expansie van Europese mogendheden.
In het licht van deze beperkingen pleit Henk van Houtum, hoogleraar Politieke Geografie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, voor een meer kritische benadering van kaarten. Zijn boek “Free the Map” introduceert alternatieve kaartsoorten die de dominante staatkundige indeling uitdagen en de mens centraal stellen.
Kortom, landkaarten zijn krachtige instrumenten die ons helpen de wereld te begrijpen, maar we moeten ons bewust zijn van hun inherente subjectiviteit en de mogelijke vertekeningen die ze kunnen bevatten. Door alternatieve kaarten te verkennen, kunnen we een breder en genuanceerder perspectief op de wereld om ons heen ontwikkelen.
Met dank aan Johan.