
Het is ironisch: ik kreeg op oudejaar 2018 een boek cadeau van een zeer goede vriend: “De strijd om tijd” van Olivier Pintelon. Op de Franse titelpagina schreef hij:
Om samen de strijd te voeren. De strijd voor meer tijd. En ook om samen te genieten van die tijd. En ons die tijd te gunnen.
Ondanks de intrigerende opdracht dat hij er in schreef, pak ik het boek nu pas echt vast. Toch is er, ondanks de vakantie, opnieuw geen tijd om veel te lezen. Achterstallig werk voor de hogeschool, de politiek, de klusjeslijst, de verwilderde tuin, de rommel in de garage, de vrienden en familie, vrouw en kinderen, … weet je wel.
(Shit, de volgorde staat helemaal verkeerd en aan die klusjeslijst ben ik nog niet toegekomen!)
Soit, voor Olivier Pintelon neem ik nu tijd. Jullie ook?
Olivier Pintelon is politicoloog en kernlid van denktank Minerva. Hij is (mede)auteur van verschillende studies over de kortere werkweek. Momenteel is hij adviseur sociale zekerheid bij het ABVV.
In 2021 schreef hij nog in Apache magazine een uiterst interessant artikel over digitalisering en vrije tijd:
We werken ons te pletter, soms letterlijk. Tegelijk weerklinkt dat automatisering en robotisering (eindelijk) het einde van menselijke arbeid zal betekenen. De toekomst van werk hangt echter niet louter af van technologische innovaties. Wat is dan wel de sleutel? (On)gelijkheid.
Vroeger was tijd schaars, vandaag is het een wurggreep. Van ploetermoeders tot bumpervaders: voor steeds meer mensen is “druk, druk, druk” het nieuwe normaal. Bij Olivier Pintelon begon het te knagen toen hij en zijn vrouw na de geboorte van hun zoon weer voltijds aan de slag gingen. Dan vroeg hij zich af: hoe doen andere ouders dat toch? Of hij bleef piekeren over wat de onthaalmoeder die ochtend had gevraagd: “Wanneer gaat mama vier vijfde werken?”
In ‘De strijd om tijd’ onderzoekt hij of onze huidige werkweek nog aangepast is aan tweeverdieners. Want dat een dag maar vierentwintig uur en een week maar zeven dagen telt, daar valt weinig aan te doen. Maar is het een natuurwet dat het spitsuur van ons leven bestaat uit rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan?
Pintelon sprokkelt verhalen, duikt in oude geschriften en werpt een blik over de landsgrenzen. Waarom experimenteert men in pakweg Zweden met de 30 urenweek terwijl dat idee hier taboe lijkt? Een inspirerend verhaal over hoe mannen en vrouwen morgen werk, zorg, engagement en me-time kunnen combineren.