Vandaag 2 jaar geleden startte ik deze blog. Enerzijds om mijn hart te luchten, anderzijds om mijn ideeën en visie te toetsen. Ik schreef over grote ideeën en kleine zaken, over nationale politiek en persoonlijke interesses.

Ik spuwde mijn gal over het gebrek aan sociaal beleid, de teloorgang van de Donk en de weinig transparante lokale overheid.

Bij die kritiek probeer ik ook steeds de alternatieven te formuleren die nodig zijn om een volwaardig lokaal beleid vorm te geven. Momenteel ontbreekt het huidige beleid aan visie, strategie en ambitie, maar belangrijker: dit gemeentebestuur laat mensen in de kou staan en verkwanselt ons natuurlijk erfgoed.

Op de afgelopen 2 jaar ben ik er niet milder op geworden, integendeel, de boosheid is alleen maar toegenomen, maar ook de wil hier iets aan te doen. Zoals punkgrootheid, Johnny Lydon, het ooit schreef en zong: “Anger is an energy”.

Ik wil jullie, de lezers, bedanken en weet dat ik jullie feedback steeds apprecieer, ook al ben ik er niet steeds met akkoord. Want weet: door discussie ontstaat visie en laten we daar juist veel behoefte aan hebben.