Beste kameraden,

Ik ben altijd blij om jullie zo aan te spreken. Het is een van de dingen die ons onderscheid van andere partijen, we zijn kameraden. En het maakt me altijd blij om onder kameraden te vertoeven. 

De socialisten zijn ook geen partij als alle andere, laat je daar niets wijs maken, we zijn anders. Misschien hebben we dit vroeger te weinig laten blijken, maar we zijn anders. Terwijl andere partijen voor de belangen van een beperkte groep ijveren, zoals de economische belangen van de grote ondernemingen, strijden wij voor de belangen van de hele samenleving, wij zijn er niet voor enkelen, maar voor iedereen.

Collega’s en kennissen  vragen mij soms: “Jan, waarom ben je in godsnaam een socialist? Je hebt een goede job in het hoger onderwijs. Waarom ben je militant voor een partijtje dat al meer dan 15 jaar aan het verliezen is?”

Dan antwoord ik: “om 2 redenen: uit dankbaarheid en uit verontwaardiging en woede”. 

Uit dankbaarheid omdat het leven niet altijd evident was: 

Mijn vader stierf toen ik 11 was, mijn moeder kreeg daarop te kampen met 2 slepende ziektes die haar uiteindelijk fataal werden. De dag na haar begrafenis werd ik opgenomen in het ziekenhuis voor een reeks dringende operaties. 

In een ander land was dit voldoende om in de goot of onder de grond te belanden. 

Maar wij hadden het geluk om in België te leven. 

Het was niet gemakkelijk, maar we konden overleven dank zij het weduwepensioen van mijn moeder, alle ziekenhuisopnames bleven betaalbaar, mijn zus, mijn broer en ik konden verder studeren, ik werd niet ontslagen toen ik lange tijd moest revalideren, …

Ik vertel dit omdat dit niet alleen mijn verhaal is, maar ook dat van velen onder jullie. 

Met nieuwjaar wensen we iedereen een jaar vol vreugde en zonder miserie. Helaas blijft geen enkele mens gespaard van tegenslag. Mensen worden ziek, mensen worden ontslagen of verliezen hun partner.

Gelukkig hebben we reeds 75 jaar een fantastische verzekering tegen diverse vormen van tegenslag: de Sociale Zekerheid, de belangrijkste verwezenlijking van de socialisten en één van de belangrijkste maatschappelijke verwezenlijkingen ooit. 

In de erbarmelijke winter tijdens de nadagen van de Tweede Wereldoorlog bracht dit licht en warmte. In 1944 finaliseerde minister Achiel Van Acker, de “Besluitwet betreffende de sociale zekerheid”.

Mirande Ulens, zei hierover: “Was Achiel Van Acker een katholiek, hij was allang heilig verklaard”. en ze heeft gelijk. 

Kameraden, onze voorouders hebben hier voor gestreden en het is onze plicht om die sociale zekerheid te blijven beschermen en te verbeteren. 

Uiteraard is onze sociale zekerheid niet perfect, sommige mensen blijven uit de boot vallen en soms zijn er misbruiken, maar zolang er socialisten zijn, zullen zij blijven timmeren aan een nog betere sociale bescherming voor iedereen.

Daarvoor ga ik, samen met hopelijk velen onder jullie, dinsdag betogen in Brussel. Sluit je aan bij ons en laat je stem horen. 

En zo komen we bij de 2de reden van mijn engagement bij sp.a: de woede en verontwaardiging over wat fout loopt in onze samenleving en in de wereld. 

Ik lees enkele krantenkoppen van de afgelopen week:

• Sociale huisvesting wordt onbetaalbaar voor personen met een handicap
• Farmabedrijven graaien half miljard euro uit sociale zekerheid en overheid kijkt toe
• Verdoken armoede: bijna twee miljoen Belgen moeten ploeteren om rond te komen
• Op 10 januari heeft een CEO al evenveel verdiend als een werknemer in heel jaar 
• Extra betalen om prof-arts persoonlijk te zien
• De commerciële rusthuizen rukken op: “Winst en zorg gaan niet samen”

Dit laat mijn rode bloed koken, kameraden. 

De laatste regering verminderde fors de bijdragen van werkgevers en bedrijven aan de sociale zekerheid, bedacht statuten die niet of nauwelijks bijdragen en zorgde voor onzekerheid bij de mensen. Slechte wil en slecht beleid die zal zorgen voor tekort van 6,4 miljard in onze sociale zekerheid in 2024. 

Ze laten Farmabedrijven een ½ miljard uit onze sociale zekerheid halen. Deze regering haalt geld uit de sociale zekerheid om bedrijven bijkomende jobs te laten creëren. Worden die jobs gecreëerd? Nee, maar de beurs floreert en de dividenden aan aandeelhouders doen het fantastisch. 

Dus, kameraden, met onze bijdragen, de bijdragen van werknemers en kleine zelfstandigen aan de sociale zekerheid, betalen die bedrijven hun winsten uit. 

Voor iedereen een pensioen van 1500 euro is onbetaalbaar zeggen rechtse economen en politici. Laat ze dit maar zeggen. Zal ik vertellen wat onbetaalbaar is: een rusthuiskamer dat het dubbele kost van je pensioen. Dat is onbetaalbaar! 

Een zorgzame overheid zou daar een prioriteit van maken. 

Laten we ook niet vergeten dat een multinational in België vaak minder belastingen betaalt dan de kruidenier om de hoek. Er is dus wel geld. De regering moet alleen de juiste keuze maken: niet de keuze voor de winst van de grote concerns, maar de keuze voor iedereen in onze samenleving. 

De stemmen om de overheid in te perken klinken aan de rechterzijde luider en luider. Zij willen geen zorgzame overheid, zij willen geen rechtvaardige overheid, zij willen geen overheid die de gewone mensen beschermt, zij willen geen overheid die ons helpt wanneer we het moeilijk hebben. 

Laat je niets wijsmaken: de privé doet niet alles beter. Kijk maar naar landen waar onderwijs, openbaar vervoer of gezondheidszorg in privé-handen zit. Daar is alles een pak duurder, veel slechter van kwaliteit en het zorgt voor ongelijkheid en miserie.

De socialisten willen wel een sterke overheid. Niet een bureaucratisch gedrocht, maar een slagkrachtige en efficiënte overheid. Zo’n overheid herverdeelt de welvaart.

Dan kunnen we zorgen voor minimumpensioen van 1500 euro netto per maand, voor veiligheid op straat, sociale uitkeringen boven de armoedegrens, een beter onderwijs, betaalbare en toegankelijke gezondheidszorg.

Beste kameraden, beste vrienden, ik wens jullie een jaar met veel vreugde, veel solidariteit en veel socialisme. Ik dank u.