Foto: Maj Van Hee

Ik probeer vanaf nu zoveel mogelijk aanwezig te zijn op de gemeenteraad en daarover op deze blog te reflecteren. De discussies zullen me ook inspireren tot andere posts. Een echt verslag hoef je niet verwachten, Nico doet dat immers veel beter en veel sneller.

Ondanks dat het er naar uit zag dat het een korte zitting zou worden met enkele administratieve puntjes, was de varia-rubriek het tijdstip voor enkele meer fundamentele debatten. Het eerste deel van de vergadering waren vooral toelichtingen bij evidente aanbestedingen en concessies.

Kersvers schepen Wim Arbijn mocht de aankoop van 2 bestelwagens, aangedreven door CNG (aardgas), toelichten. De aankoop gebeurt via Eandis. Een speciaal tankstation wordt geïnstalleerd bij technische dienst. Een terechte vraag werd gesteld of die installatie op termijn niet kan opengesteld worden voor derden, aangezien CNG wel een milieuvriendelijke oplossing biedt, maar de mogelijkheden om te tanken zijn momenteel zeer beperkt. Op die manier probeert ook het kleine Berlare zijn steentje bij te dragen in de strijd tegen de klimaatopwarming.

Opvallend: op het klachtenregister van 2015 was er slechts 1 geregistreerde klacht die gegrond bleek. Hebben de inwoners dan niets om over te klagen? Uit de bevraging van het Nieuwsblad blijkt alvast dat de mensen vrij tevreden zijn. Of uiten ze hun klachten via minder formele kanalen?

Uiteraard was de zielige grap die het Agentschap Wegen en Verkeer uithaalt met de bermen in de Kerkstraat en de Dendermondsesteenweg het belangrijkste aandachtspunt. Het grote probleem bij het AWV is, naast het amateuristische werk, het volledige gebrek aan communicatie en overleg.

Ondanks wat speldenprikken tussen meerderheid en oppositie was iedereen het snel eens over de tekst van een gezamenlijke motie naar het agentschap én naar de bevoegde minister. De kernvraag van bestuur én oppositie is dat er bij wegenwerken in de gemeente steeds een advies gevraagd wordt aan het gemeentebestuur. Een externe vijand helpt wel eens om de eigen geschillen te overstijgen.

Schepen voor mobiliteit Wim Arbijn heeft alvast iets om zijn tanden in te zetten. Ook de zwerfkattenproblematiek, ook de bevoegdheid van Wim, kwam aan bod. Samen met de vrijwilligersorganisatie Wheels 4 Animals wordt gewerkt aan een structurele oplossing. Vraag blijft natuurlijk of we het gewicht van een structurele oplossing mogen leggen op de schouders van vrijwilligers?

Een intrigerende discussie startte toen Piet Vandoolaeghe de link legde tussen het Masterplan Donkfront en de goedkeuring voor de bouw van 2 appartementsgebouwen in de Donklaan aan de Brielstraat. Het was vooral intrigerend omdat er in de gemeenteraad slechts in bedekte termen mocht gediscussieerd worden omdat het concrete (rechts)personen betrof. Toch werd de toon af en toe wat bitsig.

Het Masterplan, dat pas in juni 2015 werd goedgekeurd en 25 000 euro heeft gekost, had tot doel het toerisme te stimuleren en de horeca te vrijwaren. Toch keurde het schepencollege de bouw goed van 2, weliswaar kleine, appartementsgebouwen die in strijd zijn met de principes van het eigen masterplan en zou ingaan tegen het advies van Gecoro en de bevoegde ambtenaar.

En zo sterft het democratische dagjestoerisme verder een stille dood en wordt het Donkmeer steeds meer het voorrecht van de vermogenden die een duur appartement kunnen betalen.

Vooral het tweede deel van de gemeenteraad stond borg voor een goed inhoudelijk debat. Hopelijk is dit de aanzet van een boeiend werkjaar.